Hoera, Hoera, 27 oktober bestond de muren rubriek alweer 5 jaar. Dit is inmiddels de 94ste muur. Muren hebben we in vele vormen en maten voorbij zien komen (misschien moeten we maar eens over een boekje gaan nadenken). De ene muur was gemaakt van ordinaire vormbakstenen en de andere van een dure kolengestookte handvormstenen.
Zelfs de plek waar de muur is gemaakt laat enorme variaties zien. Wel is er een duidelijke tendens te zien in het toepassingsgebied van stenen. Over het algemeen kun je zeggen, dat hoe duurder de buurt des te luxer de steen. Eigenlijk dus net zoals met auto’s. In een villawijk tref je luxe auto’s en meestal ook luxe stenen aan. Om dat laatste was ik ook groot fan van de, na 5 seizoenen gestopte (hé net zo oud als de muren rubriek) serie Gooische vrouwen. Puur genieten al dat Gooische metselwerk. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik uiteindelijk ook fan ben geworden van Cheryl, Tante Cor en natuurlijk Martin Morero. Ik heb Martin er altijd van verdacht dat hij niets met muren heeft. Martin heeft meer oog voor vrouwelijk schoon. Tot mijn stomme verbazing bevestigde Martin mijn gedachtegang in de laatste aflevering, zijn woorden waren letterlijk; “weet je, ik heb, ik heb nooit eigenlijk van dit hele huis gehouden. Nou, ik hou van de vrouw die er in woont maar niet van al die stenen die eromheen zitten en heel de santemekraam.” Tja die Martin, is hij nou kunst of kitsch? Dezelfde vraag kunnen we stellen bij de muur van deze week. De gele in halfsteensverband gemetselde stenen zijn van het type dertien in een dozijn. Echter het centrum van de foto laat iets heel anders zien. U kunt het geloven of niet maar dit is een badkamer raampje. De badkamer is ooit ontsprongen uit het brein van Wim van der Zon en de te vroeg overleden kunstenaar Nico Betjes. Hoeve Adrichem was de plek waar ze op het idee kwamen om een groot stuk ruw glas als licht doorlaat te gebruiken en dit stuk glas af te zetten met een mix aan stenen. De stenen hebben zij letterlijk bij elkaar geraapt op de werf van de voormalig bouwmaterialenhandel Sminia. De muur is zo’n 35 jaar oud en het grappige is dat de stenen die in de kunstwerk zitten inmiddels uniek zijn geworden. Zo herken ik stenen van de gesloten fabrieken Lust, Bingerden en Hurwenen. Vraag welke je kunt stellen; “is dit mooi?”
Ik heb al eens eerder aangeven dat dit soort “decoraties” in een muur het gevoel van een tatoeage oproepen. Apart en niet alledaags is het zeker. Maar mocht je het niet mooi vinden, dan is weghalen geen optie want je blijft sporen in de gevel altijd zien. Zelfs als je de originele stenen nog weet te vinden, je blijft een vlak in je gevel houden. Advies; laat maat lekker zitten. Is deze gevel dan kunst of kitsch? Ik denk dat Martin Morero helemaal uit zijn “plaat”zou gaan van deze invulling. Ik hoor het hem al zeggen; “sjjjjjjss tante Cor, mot je s kijken wat ik in mn muhuuur heb.” Waarop tante Cor reageert; “Martin, mot je s goed luisteren (en dat met de stem van een bootwerker), wat zou Sheryl ier van zegge?” Martin: “Nou Tante ik weet….”, op dat moment slaat de deur open en Sheryl staat met open mond naar de muur te kijken.
Dan begint de aftiteling te lopen. Een open einde dus, we zullen dus nooit weten hoe het afloopt. Wat vind u van de muur? Laat het me weten op rene.lust@bouwcenter.nl
Foto: René Lust
Cijfer uitstaling: 8,5
|
